Την Τετάρτη 3 Μαΐου 2023 υλοποιήθηκε ενδοσχολική επιμόρφωση με θέμα! «Παιδική Κακοποίηση: Ο ρόλος του εκπαιδευτικού και του σχολείου στην εκτίμηση κινδύνου που διατρέχει το παιδί θύμα», από την κλινική ψυχολόγο, Δένη Χριστίνα, MSc κλινική ψυχολογία και νευροψυχολογία. Ένα θέμα που προβληματίζει όχι μόνο την σύγχρονη κοινωνία αλλά και το σχολείο.
Παιδική κακοποίηση είναι η σωματική, σεξουαλική ή συναισθηματική κακομεταχείρηση ή παραμέληση ενός παιδιού ή παιδιών. Η παιδική κακοποίηση αποτελεί ένα ζήτημα, οι συνέπειες του οποίου έχουν διάρκεια και επηρεάζουν και τη μετέπειτα ζωή του παιδιού, μετατρέποντάς το σε έναν ενήλικα που αντιμετωπίζει δυσκολίες σε διάφορες σημαντικές πτυχές της ζωής του. Δημιουργεί άτομα με έντονα προβλήματα στις προσωπικές τους σχέσεις, τα οποία δυσκολεύονται να αγαπήσουν και να εμπιστευτούν, έχουν τάση προς καταχρήσεις, εμφανίζουν αγχώδεις διαταραχές.
Καθώς οι εκπαιδευτικοί είναι οι επαγγελματίες – κλειδί όσον αφορά την προστασία των παιδιών γιατί έχουν εμπειρία πάνω στην ανάπτυξη του παιδιών και τη δυνατότητα να ανιχνεύσουν αλλαγές στην εμφάνιση, τη συμπεριφορά και την πρόοδο, καθώς και να παρατηρήσουν ασυνήθιστες ή μη τυπικές συμπεριφορές οι οποίες μπορεί να είναι προειδοποιητικά σημάδια κακοποίησης ή παραμέλησης, οφείλουν να είναι ενημερωμένοι και ευαισθητοποιημένοι ώστε να λειτουργήσουν άμεσα.
Οι εκπαιδευτικοί μπορούν επίσης, να χτίσουν κλίμα εμπιστοσύνης με τα παιδιά ώστε να τους αποκαλύψουν μια ενδεχόμενη κακομεταχείρισή τους. Καθώς εντοπίζεται μια σημαντική σχέση μεταξύ της διάρκειας της κακοποίησης και της παραμέλησης και των αρνητικών επιπτώσεών τους, η άμεση παρέμβαση από τους εκπαιδευτικούς κρίνεται άκρως απαραίτητη ώστε η κακοποίηση και η παραμέληση να ανασταλούν και να σταματήσουν. Ο έγκαιρος εντοπισμός και η άμεση παρέμβαση μπορεί να μειώσουν τον κίνδυνο μιας μελλοντικής κακοποίησης και των συνεπειών της, ενώ είνααι πολύ σημαντικό οι οικογένειες αυτές να εντοπισθούν πριν τα προβλήματά τους παγιωθούν.
Μια σημαντική διάσταση στο ρόλο που διαδραματίζει ο εκπαιδευτικός στην προστασία του παιδιού είναι να απευθύνεται σε νομοθετημένες αρχές για την προστασία των παιδιών, όταν έχει εύλογες υποψίες για παιδική κακοποίηση ή παραμέληση. Ο εντοπισμός και η αναφορά, όμως, δεν μπορεί από μόνα τους να αντιμετωπίσουν πλήρως το πρόβλημα της παιδικής κακοποίησης και παραμέλησης. Οι πιθανές αναφορές για υπόνοιες κακοποίησης και παραμέλησης πρέπει να τοποθετούνται μέσα στο φάσμα των ανταποκρίσεων της ευρύτερης κοινότητας σχετικά με τη φροντίδα και την προστασία όλων των παιδιών και οι εκπαιδευτικοί διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο σε αυτό.
Ευχαριστούμε θερμά την κα Δένη Χριστίνα που μας βοήθησε να κατανοήσουμε το σημαντικό ρόλο μας στον εντοπισμό και την υποστήριξη των μαθητών που δέχονται οποιαδήποτε μορφή κακοποίησης!
